Door Mieke de Vries
Vanmiddag maakte ik mijn debuut in de jury van de Voorleeswedstrijd op de Thjjsseschool in Den Burg. Als tekstschrijver en ex-boekhandelaar nam men aan dat ik voldoende bagage heb om jeugdig voorleestalent te herkennen. Een hele eer dus! Samen met Nick Slijderink, de schoolleider, en Marianne Witte, kinderboekenschrijfster, mocht ik deze gewichtige taak vervullen.
Hoe zit het ook al weer, met de Nationale Voorleeswedstrijd? Het is een spannende campagne van de Stichting Lezen voor groep 7 en 8 van de basisschool, om het plezier in lezen aan te wakkeren. Via voorrondes op school kunnen de winnaars opklimmen naar gemeentelijke en vervolgens regionale voorrondes. Als ze daar ook nog eens uitblinken mogen ze zelfs door naar de landelijke Voorleeswedstrijd. Die is dit jaar op 22 mei 2019 in Amstelveen. Het speuren naar voorleeskampioenen is dus een kwestie van nationaal belang, dat mag duidelijk zijn!
Maar goed, vanmiddag, in de volle aula van de school, was de spanning voelbaar. Vier dappere voorlezers mochten na elkaar plaatsnemen in een zilveren zetel, van waaruit ze voordroegen uit een zelfgekozen boek. Als jury beoordelen we verschillende aandachtspunten. Lezen de kinderen in een prettig tempo? Trekken ze het publiek mee het verhaal in, en kijken ze af en toe wel eventjes de zaal in? Zijn ze verstaanbaar? En nog wat gewichtige zaken als nadruk, emotie, stemmetjes en tempowisseling.
Ik heb uiteraard serieus en gefocust zitten luisteren, maar heb niet eens alle vakjes op mijn formulier kunnen invullen, de tijd vloog om! De jongens en meisjes in onze ronde waren boeiende vertellers en ontliepen elkaar niet veel. Toch sprong één jongen, Goos, eruit. Behalve dat zijn leestempo nogal pittig was (voor zover je dit als kritiek kunt beschouwen), scoorde hij op alle punten zeer positief. Na een kort juryberaad wezen we hem dan ook unaniem als winnaar aan.
Wat voor mij het jureren extra de moeite waard maakte, is dat ik kon (her)ontdekken wat de jeugd nu zoal leest. Een auteur als Paul van Loon had ik wel verwacht, Roald Dahl ook zeker wel. Toch waren er twee voor mij verrassende keuzes bij. Wat dacht je van ‘Lemony Snickets afschuwelijke avonturen’ (van Lemony Snicket), en ‘Aristoteles & Dante ontdekken de geheimen van het universum’ (Benjamin Alire Sáenz)? Als ik nu de boekhandel nog had, lagen deze titels zeker op de plank!
O ja, de beloning voor het jureren was overigens niet mis. De schoolleider overhandigde aan Marianne en mij een zak vol gouden duiten! Ik heb wel eens voor minder acte de présence gegeven. Dit smaakt naar meer!
